het bloeit

Alweer een tijdje voorbij, 13 maart, maar het resultaat is zichtbaar, begonnen als een zaadje, gekregen, om blijdschap uit te stralen.

zonnebloem

donderdag, een week geleden

Dotteren en dialyseren, na twee keer reeds een hartkatheterisatie te hebben ondergaan, nu voor de derde maal onder het mes, deze keer daadwerkelijk gedotterd en stents geplaatst, twee stuks, een grote in d4 kransslagader en een kleinere in de zijtak. donderdag 17 april was het dan zover, dotteren en dan stents plaatsen, twee stuks, een in de kransslagader en een in de aanliggende zijtak. Was twee uur stilliggen, voor het gevoel een state of art en een crime. Via de infuusnaald in de rechterarm werd een pijnstiller ingebracht, om de pijn in de rug draaglijk te maken. Blij dat het voorbij was, kon gelijk door naar de dialyse afdeling. Diezelfde avond doodmoe en vroeg onder de wol.

benauwd gevoel

Het begon zondag al, moeite met ademhalen, en weer druk op de borst, ben doorgegaan met de zaken die ik nog wilde doen, werd na achten met taxi thuisgebracht, de trap was al een probleem geworden, kwam evenwel boven, heb later op de avond toch maar gebeld voor een ambulance, had zelf nauwelijks nog controle over de ademhaling. kreeg zuurstof toegediend. Na een goede 20 minuten was de ademhaling weer normaal. Heb die nacht weinig geslapen.

hartzaken

telefoontje van de cardioloog, u krijgt binnenkort een oproep voor een hartkatheterisatie. Dat wordt dan de derde keer, heb het er niet zo op, maar ben rationeel genoeg om te weten dat het nodig is om in elk geval nog een redelijk leven te leven, de beperkingen in het dagelijkse leven beginnen zich op te stapelen en maken het er niet makkelijker op. Heb ondertussen wel steeds minder moeite met aanpassen aan de soms wel snel veranderende omstandigheden. Iedere dag met frisse blik beginnen, en zoeken naar de dingen die nog mogelijk zijn. Een veranderd leefritme hoort daar ook bij, niet alleen maar medicijnen slikken.