scheepsrecht, maar dan 4 keer

Woensdag 28 mei voor de vierde maal gedotterd in de linkerarm, viel mee deze keer, verdovingsvloeistof verdund, waardoor de vingers aan de linkerhand niet meer het gevoel hadden gekookt te worden. Op eigen verzoek werd de linkerarm gefixeerd met een stuwbandje, om er voor te zorgen dat de chirurg nauwkeurig zijn werk kon doen.

Beide afbeeldingen geven een beeld van de wijze waarop er een verbinding wordt gemaakt met de ader waar de vernauwing zich bevindt. Het rechte stuk is het gedeelte wat in de ader word geschoven, waarna er aan een stuurdraad een balonnetje word ingebracht om dan opgeblazen te worden en de ader wijder te maken

morgen is dus

vandaag 23 mei; ziekenhuis, mocht eindelijk wat eten, hielp goed om de fysieke inspanning te verwerken, vanmiddag onder het mes, hopelijk  zaterdag weer thuis. Eindelijk is het zover, 4 uur in de middag naar de betreffende behandelkamer op de benedenverdieping. Wist ongeveer wat er komen ging.
Hier wat meer uitleg: http://www.ziekenhuis.nl/onderzoek-diagnose/e/endoscopie/item303
boven verwachting goed verlopen, het behandelend team was snel klaar, de eigenlijke ingreep duurde amper twintig minuten. Heb denkelijk een van de verpleegkundigen de hand een beetje fijngeknepen,(nervositeit waarschijnlijk) vond het blijkbaar niet erg, want ze zei er niets van. Daarna weer naar boven, M(aag)D(arm)L(ever)  afdeling. Moest wel aan de zuurstof, had weer last van versnelde en onregelmatige ademhaling. Volgende dag, zaterdag in de middag naar de dialyse afdeling voor de reguliere dialysebehandeling, om zes uur weer richting huis met taxi, beroerde avond gehad, zogenoemd een dialysekater: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ultradiffusie duurde de hele avond. In het begin van de dialysebehandeling, na een jaar geleden begonnen te zijn was hier nog geen sprake van, ging vrolijk met de taxi naar huis. Momenteel gaat dat niet meer zo soepel,  het beroerde gevoel begint al tijdens het vervoer naar huis, daar aangekomen amper in staat om trap te lopen, heb dan ook de hele avond en nacht nodig om bij te komen, moeilijk ademhalen en totaal geen fut meer om nog uitgebreid eten te koken, heb wat makkelijks klaargemaakt en ben dan op bed gedoken. Zondagochtend na een relatief rustige nacht toch maar de noodzakelijkste huishoudelijke zaken opgepakt. Voor de rest van de dag is het devies: rustig aan.

typisch een minder nachtje

Heerlijk in dromenland verblijven was er niet bij afgelopen nacht, ergens in de buurt van 3 uur wakker en op weg naar het kleine kamertje, niet beseffend dat dat de eerste gang van vele zou worden die nacht. Ben wakker gebleven, de tijd verdoen met surfen op internet en de laatste (of eerste) nieuwtjes lezen. het plezier was er gauw vanaf, te vaak bloedverlies is niet leuk meer, en zorgt voor een mindere. conditie. Tijdens de dialyse die middag ging het niet helemaal naar wens, met opname tot gevolg. morgen zien we wel weer.

beroerde dag

....in het ziekenhuis, dialyse begon goed, na verloop van tijd begon het dialyseapparaat het ene na het andere alarm af te geven.

Arteriële en veneuze drukcurve Toelichting De arteriële druk wordt afgelezen als een negatieve druk en geeft een indicatie over de aanvoerende kwaliteit van de shunt. De veneuze druk wordt afgelezen als een positieve druk en geeft een indicatie over de afvoerende kwaliteit van de shunt. (bron http://www.dialyse.venvn.nl/).

 
Vanwege een natuurlijke reactie van de darmen afgekoppeld, noemen ze ook wel kortsluiten, daarna terug aangesloten.  Weer alarm, blijkt een van de naalden door de ader heen te zitten. Naald afgekoppeld en verder dialyseren op een naald. Was beroerd bij thuiskomst. Hoop dit niet nog een keer mee te maken.

mini op een hoog

Of is het achterstallig onderhoud?? heeft wel wat, een minituintje voor het raam.

lichte paniek 30 april 2014

woensdagmiddag, 30 april, beroerd en benauwd worden op je vrije dag, niet dat er nog gewerkt wordt, maar het voelt zo aan omdat de gang naar het dialysecentrum niet gemaakt hoeft te worden.
Het begon met een hevig intense hoestbui,  gevolgd door een strompeling naar het toilet. Met moeite gehaald, die paar meter leken wel een kilometer. Na verloop van tijd zakte de benauwdheid, ben gaan liggen om bij te komen, begin van de avond weer opgeknapt, om dan tegen tienen weer een aanval van benauwdheid te krijgen. Ambulance gebeld, in het ziekenhuis aan de zuurstof, nachtje gebleven, volgende ochtend dialyseren. Moet stoppen met roken.