moet

wel realistisch blijven, ondanks een aangevraagd, en eerste gesprek                       

van een second opinion, gaat het lijf achteruit, pijn is een dagelijkse
beleving geworden, de ene dag meer dan de andere dag
Goede dagen worden steeds zeldzamer, vaak ontbreekt
de kracht om dingen te doen, zaken te regelen.
De dag doorkomen is vaak erg vermoeiend.
De eerste stap van het second opinion was
meer een kwestie van de slager die zijn eigen vlees keurt.
De wereld wordt steeds kleiner, dagen pijnlijker, en de
geest raakt verweven in verdwaalde gedachten.
Een klein gedeelte reageert nog scherp, als het
eerste second opinion-gesprek niets oplevert,
is de volgende stap een ander ziekenhuis.
Hoe te handelen moet nog uitgezocht worden.