Na maanden

van betrekkelijke lijfelijke rust, binnen een paar uur weer teruggeworpen in een doolhof van nieuwe en oude klachten en kwalen. De geest wilde het lijf actief houden, maar het lijf wilde even niet meer, pijn en ongemak wisselen elkaar af, gevolg; moeizaam activiteit ontplooien, weinig actie was al teveel, terwijl met moest. Ondanks medicatie tegen de pijn, weinig verlichting. Geheel tegen de wenselijkheid in, verliet het rode levensvocht het lijf, was al verwacht, de voortekenen waren er. Moeizaam opgebouwd positief resultaat binnen een halve dag aan duigen. Daarop volgende dag niet veel beter, wel wat meer balans. Moet uitkijken dat dat ook niet nu verloren gaat. Ben erachter gekomen dat zoeken naar verlichting nog niet zo eenvoudig is, zoekend daarnaar is verdwalen in een woud van informatie zo gebeurd. Hard op de rem trappen is een van de manieren om de balans niet te verliezen. Op weg naar de middag, de avond en de volgende dag. Toekomst is een groot vraagteken.