opname dit
jaar, weer hoge koorts, lagen er eerst vier patiënten op de kamer,
de laatste twee
dagen waren dat er nog twee, een met leverkanker en
een met ongedefinieerde longontsteking. Leverkanker met chemo (voor
de zoveelste keer) in het vooruitzicht, en de
longontsteking met een
stootkuur. Beiden had de behoefte om er even uit te gaan, echter niet
eerder dan dat er indringend was gesproken over beider ziekte, en hoe
er mee om te gaan.
Was ongemerkt erg persoonlijk geworden, een
ervaring op zich. Een nogal intiem gesprek voeren met een volslagen
vreemde, binnen 10 minuten was het vreemde verdwenen.
Verlegenheid
was ver te zoeken, en al helemaal niet op zijn plaats. Met rolstoel
van de afdeling getweeën naar beneden, buiten, daar een smokeplace
gezocht en gesprek
voortgezet in de vroege avond. Een gezegende
ervaring rijker een dag later met taxi naar
huis. Moe, zwak, maar
voldaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten